Home

© Slow Medicine Instituut Nederland

Slow medicine

 

Recept voor een gezond leven

 

Een maatschappelijk initiatief voor:

- meer tijd en overleg in de zorg,

- autonomie en eigen regie voor de patiënt,

- veiligheid voorop en

- een integrale, meer preventieve benadering van klachten.

 

 

Slow Medicine is een nieuwe beweging in de gezondheidszorg. We staan voor meer tijd, persoonlijke aandacht en het werken met positieve gezondheidsbegrippen.

 

Slow Medicine is verbonden met de Slow Food beweging in Italië: meer tijd, aandacht en goede basisingrediënten om goed eten te bevorderen, als postief gebaar tegen fast food. We werken in internationaal verband samen met Slow Medicine in Italië en Slow Medicine in de Verenigde Staten.

 

De Slow Medicine beweging wil door het initiëren van projecten en onderzoeken, het bundelen van ideeën en het stimuleren tot discussie een knooppunt zijn in de verandering in de zorg.

 

Om dit te stimuleren hebben we vier basisprincipes van Slow Medicine geformuleerd.

 

1. Tijd

Tijd is de belangrijkste determinant van slow medicine. Onderzoek laat zien dat meer tijd en aandacht tijdens consulten van artsen leidt tot betere diagnostiek, hogere patiënttevredenheid en lagere kosten voor de zorg. Tijd is echter ook een schaarste-artikel in de zin dat bij besparing op kosten in de zorg tijd vaak een makkelijk te gebruiken besparingsinstrument is.

 

Een bekend onderzoek van Beckman en Frankel (1984) laat zien dat artsen al na 18 seconden het gesprek overnemen en een idee hebben over waar het met de diagnose heen gaat, terwijl patiënten 90 seconden nodig hebben om hun verhaal af te maken. Recenter onderzoek komt uit op een tijdswinst van 5 seconden ten gunste van de patiënt.

 

Wij zouden graag aan de hand van reeds verrichte onderzoeken en nieuwe experimenten laten zien dat er door te investeren in tijd op een slimme manier de kwaliteit kan worden verbeterd van de zorg.

 

Zelftest: hoeveel tijd neemt uw arts om te luisteren? Houd bij een bezoek aan een arts bij hoe lang het duurt voordat de arts het gesprek overneemt; dat wil zeggen dat deze u gaat vertellen wat er aan de hand is en welke medische interventie hiervoor nodig is. Graag vernemen wij uw onderzoeksresultaten die u hier kunt plaatsen.

 

2. Autonomie

Zorg op maat, de patiënt centraal, persoonlijke zorg. In elk artikel of plan over de zorg of de staat de persoonlijke zorg vooraan. Dit staat echter op gespannen voet met de belangen van de industrie, zorgverleners of zorgverzekeraars. Niemand kan tegen persoonlijke zorg zijn, maar in de praktijk bestaat een groot deel van de geneeskunde uit groepszorg met een weliswaar statistisch persoonlijk belang voor de patiënt, maar onduidelijkheid of dat ook echt voor een individu geldt. Veel geneesmiddelen werken maar bij een deel van de patiënten ( schattingen zo rond de 1 op 3) of er zijn grote hoeveelheden patiënten nodig om bij een patiënt b.v. een beroerte te voorkomen ( Patient numbers to treat).

 

Natuurlijk kan het om positieve effecten gaan, maar over cholesterolverlagers bij patiënten die nog geen cardiovasculair incident hebben gehad is al jaren discussie over de zin en onzin van deze middelen. Patiënten krijgen hier nauwelijks informatie over, deels omdat de absolute verminderingen van risico’s zo klein zijn.

 

Voorbeeld: bij een patiënt zonder voorgeschiedenis kan bij een bepaalde bloeddruk, rookgedrag en leeftijd een risico horen van 30 % in de komende 10 jaar op hart en vaatziekten. Bij gebruik van cholesterolverlagers wordt dit risico 27 %. De relatieve risicoreductie is 5-15 % van 30 % is gemiddeld 3 % reductie.

 

Recente artikelen laten zien dat deze geringe risicoreductie mogelijk zelfs nog lager is of zelfs niet aangetoond. De huisartsen-standaarden geven goede richtlijnen voor medisch handelen in de huisartsenpraktijk met gelukkig in de laatste standaarden steeds meer een alinea over de persoonlijke wensen van patiënten en inzichten van de artsen zelf. Bij zorg op maat hoort goede en duidelijke voorlichting en een gezamenlijk, goed geïnformeerd besluit tussen arts en patiënt. Zie ook informed consent bij 3: bevorderen autonomie en regie.

 

Persoonlijke zorg vraagt van de zorverlener meer tijd en uitleg en van de patiënt meer vermogen tothet maken van keuzess.. En die keuzes hoeven niet altijd die van de keuzes te zijnvan de arts. Zie ook het kopje over overbehandeling.

 

 

3. Positieve gezondheid

Machteld Huber, arts en onderzoeker bij het Louis Bolk Instituut, heeft in samenwerking met ZonMW een nieuw concept voor gezondheid ontwikkeld. Na vele gesprekken met belanghebbenden in de zorg, consensusrondes en vragenlijsten heeft ze 32 aspecten van gezondheid geformuleerd en 6 dimensies van gezondheid. Dit zijn: lichaamsfuncties, mentale functies en –beleving, spirituele dimensie, kwaliteit van leven, sociaal- en maatschappelijke participatie en dagelijks functioneren. Vragenlijsten worden momenteel ontwikkeld en gevalideerd om hier praktisch mee te kunnen werken.

 

Slow Medicine Nederland onderschrijft deze 6 dimensies als een duidelijke ondersteuning voor het begrip Slow Medicine. De huidige definitie van de WHO: de afwezigheid van lichamelijke, geestelijke en emotionele ziekte is te beperkt, want teveel gericht op absoluut herstel en te weinig op aanpassing en adaptatie. En het biedt te weinig ruimte voor autonomie en eigen keuzes van de patiënt.

 

4. Veiligheid en preventie staan voorop

In de laatste tien jaar heeft integrale geneeskunde zijn intree gedaan in de reguliere geneeskunde, met name in de Verenigde Staten, Canada, Engeland , Duitsland en Italië.

 

Binnen de integrale geneeskunde wordt erkend dat er een wisselwerking is tussen lichaam en geest en dat inzicht wordt actief gebruikt bij preventie en herstel van ziekte. De eigen verantwoordelijkheid en betrokkenheid van de patiënt wordt actief ingezet bij het genezingsproces. De combinatie van reguliere geneeskunde en bewezen of evidence based vormen van complementaire geneeskunde biedt het beste uit twee werelden.

 

Met name voor de grote groep patiënten met onbegrepen klachten, een groep die vaak jarenlang dwaalt binnen de zorg, kan integrale geneeskunde een welkome aanvulling bieden op de zorg. Denk aan technieken als yoga, meditatie, voedingsinterventies, mindfulness, acupunctuur en homeopathie

 

 

Slow Medicine embraces the unsung work of daily attention that is the greatest need and firmest foundation for longevity and quality of life at the farthest reach of age.”

Dennis McCullough, MD

Doe de Zelftest!

 

Hoeveel tijd neemt uw arts om te luisteren? Houd bij een bezoek aan een arts bij hoe lang het duurt voordat de arts het gesprek overneemt; dat wil zeggen dat deze u gaat vertellen wat er aan de hand is en welke medische interventie hiervoor nodig is. Graag vernemen wij uw onderzoeksresultaten die u hier kunt plaatsen.

 

OverkillAn avalanche of unnecessary medical care is harming patients physically and financially. What can we do about...

Posted by SlowMedicine on donderdag 12 november 2015

Health Valley Groene Hart

 

In het Groene Hart ontstaan kansen door het gebied te benaderen vanuit het perspectief van voeding, zorg en gezondheid. Een eerste doorwerking van dit idee is het werken aan een viertal strategische thema's:

· Antibioticavrije veeteelt

· Gezonde routes

· Zorglandbouw

· Medicinale teelt

Op 18 maart 2015 spraken sleutelfiguren in de regio Alphen a/d Rijn af om hier concreet werk van te maken, waarmee Health Valley Groene Hart een stap dichterbij komt. Health Valley is ontstaan vanuit de vier Slow Medicine principes: tijd, autonomie, positieve gezondheid en preventie.

 

Voedsel en Gezondheid #slowmed

 

Op 24 september 2014 kwamen maatschappelijk ondernemers uit de regio Alphen a/d Rijn/Boskoop bijeen om ideeën uit te wisselen over het thema voeding en gezondheid. Slow Medicine was een mooi samenbindend thema om de relatie tussen voeding en persoon/gezin, bedrijf, school, straat en streek te bespreken. De essentie laat zich samenvatten in 1 zin: "Slow Medicine brengt je weer terug bij de basis; (tijd voor) een gezonde leefwijze wordt weer de normaalste zaak van de wereld!"

ZonMW rapport

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

In het ZonMW rapport ” Moet alles wat kan” pleit onder andere hoogleraar Pauline Meurs ( bestuur van de gezondheidszorg) ervoor dat artsen er vaker voor kiezen om niet te behandelen. Nieuwe richtlijnen met expliciete afwegingen tussen lasten en opbrengsten van behandelen (niet alleen financieel) kunnen artsen helpen bij het begeleiden van patiënten in hun keuzes en autonomie en vaker leiden tot niets doen.

 

LEES MEER

Arts en patiënt in houdgreep

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

In een artikel in NRC Handelsblad beschrijft hoogleraar Langdurige Zorg Anne Mei The hoe arts en patiënt elkaar vaak in een houdgreep van hoop en verwachting hou- den en ambigue zijn. Artsen willen de waarheid zeggen, maar vinden patiënten teleurstellen moeilijk. Patiënten willen de waarheid weten, maar vooral beter worden: slecht nieuws dringt dan moeilijk door. Ze pleit tegen onnodig lang doorbehandelen.

 

LEES MEER

Simon

 

In deze indrukwekkende Nederlandse film van Eddy Terstall kiest een jonge man met longkanker en hersenmetastasen voor niet behandelen en wordt het proces van verlies en afscheidnemen op een humoristische en aangrijpende manier verteld. Een voor slow medicine belangrijk moment is wanneer de specialist, uit verlegenheid , maar ook omdat hij niet weet wat anders te doen, voorstelt om dan maar te beginnen met kuren.em utinam scriptorem perpetua massa.

 

BEKIJK TRAILER